23
Στις 18 Νοέμβρη 1973, η Ελλάδα βρισκόταν στο πιο σκοτεινό της κεφάλαιο, υπό τη βαριά σκιά της δικτατορίας. Η εξέγερση των φοιτητών στο Πολυτεχνείο και η αντίσταση της νεολαίας αποτέλεσαν σύμβολα θάρρους και αντίστασης, ενώ οι στιγμές εκείνες σημαδεύτηκαν από τη βία και την απώλεια αθώων ζωών. Ανάμεσά τους, ο Μιχαήλ Μυρογιάννης, 20 ετών από τη Μυτιλήνη, έγινε θύμα της καταστολής, αφήνοντας πίσω του την ιστορία μιας γενιάς που αγωνιζόταν για την ελευθερία και τη δημοκρατία.
18 Νοέμβρη 1973, ο ταγματάρχης Ντερτιλής βρίσκεται με το υπηρεσιακό τζιπ έξω από την κατεστραμμένη πύλη του Πολυτεχνείου.
Απέναντι, Πατησίων και Στουρνάρα, οι αστυφύλακες χτυπούν ένα νεαρό, που προς στιγμήν τους ξεφεύγει.
Ο Ντερτιλής βγάζει από το μπουφάν το περίστροφο και πυροβολεί.
«Ο νεαρός έπεσε σαν κοτόπουλο», περιγράφει στην κατάθεσή του ένα χρόνο αργότερα ο οδηγός του Ντερτιλή – ο 21 ετών τότε Αντώνης Αγριτέλης – και συνεχίζει: «Μετά το φόνο ο Ντερτιλής σαν να μη συνέβαινε τίποτα μπήκε στο τζιπ και χτυπώντας με στην πλάτη μου είπε:
<<Με παραδέχεσαι ρε; Σαράντα πέντε χρονών άνθρωπος και με τη μία στο κεφάλι>>
O Mιχαήλ Μυρογιάννης ήταν 20 ετών , ιδιωτικός υπάλληλος , από τη Μυτιλήνη .