482 
Αναφέρει ο κος Νικολόπουλος:
Carpe Diem* = Άδραξε την μέρα. Μην εμπιστεύεσαι το μέλλον.
Η αναφορά στο μέλλον σε κάθε εκλογικό αγώνα είναι κοινοτυπία, εν πολλοίς δικαιολογημένη, αφού η πυξίδα των προγραμμάτων δράσης των εκάστοτε υποψηφίων κινείται, παγίως προς «ένα καλύτερο αύριο». Ας μου επιτραπεί να εκφράσω μία ηπίως αιρετική άποψη. Στον τόπο μας, στο Δήμο μας, δεν υπάρχει χρόνος για αναγωγή σε ένα μέλλον που κάποτε θα έρθει, νομοτελειακά ή ως κάποια αυτοεκπληρούμενη προφητεία. Η πόλη έχει αδήριτη, άφευκτη ανάγκη δημιουργικής και παραγωγικής δράσης σε όλους τους τομείς στο παρόν, στο σήμερα. Δεν υπάρχει χρόνος για αναμονή, μετά από μία υποτονική, άζωη και χαμένη τετραετία, από μία αδρανή και άεργη δημοτική αρχή. Με παραγωγική δράση στο σήμερα, στις βασικές υποδομές, στην φιλικότητα και βιωσιμότητα της πόλης για τον δημότη, τον επαγγελματία, τον εργαζόμενο και τον επισκέπτη, στην εξυπηρέτηση του πολίτη, στον αθλητισμό, στον πολιτισμό, στο πράσινο, τους δημόσιους χώρους και την καθαριότητα, στα σχολεία μας, οφείλουμε να δώσουμε στην πόλη την ταυτότητα που δεν έχει, ώστε να αποτελέσει πρότυπο ως μετεξέλιξη του αρχαίου, τιμητικού της τίτλου της «μητέρας πόλεων». Τούτο το προσδοκώμενο, όμως, δεν θα έρθει αυτοτελώς αλλά δια της εισαγωγής και εφαρμογής πολιτικών που θα αποτελούν την ηχώ μίας καινής νοοτροπίας που θα δίνει έμφαση σε νεωτεριστικές και δημιουργικές αντιλήψεις για την ανάπτυξη της πόλης μας και θα περιθωριοποιούν απηρχαιωμένες, αντιπαραγωγικές και συντηρητικές πρακτικές που εκφράστηκαν έως σήμερα από πρόσωπα που κατά καιρούς τις υπηρέτησαν. Προς τούτο και υπό το φως της νέας ημέρας που ξημερώνει, ο δημότης και η κοινωνία μας, με την συνδρομή, τις διεκδικήσεις και την σύμπραξη της οποίας και μόνον είναι δυνατή η πραγμάτωση ενός σχεδίου δημιουργίας, απαιτείται κατ’ ακολουθία, να εμπιστευτεί, σήμερα, κοιτώντας όμως «μακρύτερα στο μέλλον», υποψηφίους που, ανέγγιχτοι από το παρελθόν, είναι φορείς τέτοιου είδους νέων, καινοφανών πολιτικών, αντιλήψεων και ιδεών που έχει ανάγκη η πόλη μας. Ιδεών δημιουργικών που «δράττοντας την μέρα» θα κτίσουν στο σήμερα την πόλη μας, χωρίς παραπομπή στο μέλλον, χωρίς χρονοτριβή. Μην περιμένεις λοιπόν το μέλλον. ¨Δείξε την φρονιμάδα σου, κλάδευε την μακρινή ελπίδα. Όσο μιλάμε θα έχει πετάξει ο φθονερός ο χρόνος. Άδραξε την μέρα και δείξε όσο το δυνατόν λιγότερη εμπιστοσύνη στο αύριο¨ (Οράτιος, Λατίνος ποιητής 65 π.Χ. – 8 π.Χ.).
• Φράση που έγινε παγκοσμίως γνωστή από την κινηματογραφική ταινία «ο κύκλος των χαμένων ποιητών» του 1989.
Παναγιώτης Αθ. Νικολόπουλος, Υποψήφιος Δημοτικός Σύμβουλος με την ¨ΠΝΟΗ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑΣ¨