Μαριλένα Σούκουλη:”Ελλάδα 2025\Μια σταθερή χώρα σε έναν ασταθή κόσμο.”

Όλοι γίναμε μάρτυρες της διαδικασίας ψηφοφορίας του νέου Καγκελαρίου της Γερμανίας Φρίντριχ Μέρτς και εκτιμώ ότι κατανοήσαμε πόσο ελάχιστα απέχει η ποθητή κυβερνησιμότητα από την πολιτική αστάθεια με τις ανυπολόγιστες οικονομικές και κοινωνικές συνέπειες, όπως χαρακτηριστικά έγραψαν τα ίδια τα γερμανικά ΜΜΕ, για την οικονομική ατμομηχανή της Γηραιάς Ηπείρου μας.

Μια πολιτική σταθερότητα που εάν αποτύγχανε να επιτευχθεί, θα ελλόχευε εκτός των άλλων , ο πραγματικός κίνδυνος της αναγέννησης των δυνάμεων του σκοταδισμού στην καρδιά της Ευρώπης. Το δημοκρατικό κεκτημένο στις μέρες μας δεν θα πρέπει να θεωρείται δεδομένο . Παράλληλα παρατηρούμε ότι ο διεθνής ανταγωνισμός είτε σε οικονομικό είτε σε γεωπολιτικό επίπεδο έχει αναμφισβήτητα ενταθεί, με αποτέλεσμα οι πολεμικές συγκρούσεις και μάλιστα μεγάλης κλίμακας δυστυχώς όχι μόνο να υφίστανται ακόμα, αλλά να υπάρχει και πιθανότητα διεύρυνσης τους, όπως βλέπουμε στην περίπτωση των τεταμένων σχέσεων της Ινδίας και του Πακιστάν. Μέσα σε αυτό το δυστοπικό περιβάλλον ενός ασταθούς κόσμου, η χώρα μας παρουσιάζει χαρακτηριστική πολιτική σταθερότητα και οικονομική ανθεκτικότητα. Η απόφαση του ελληνικού λαού να εμπιστευθεί αυτοδύναμα τη Νέα Δημοκρατία στο τιμόνι της χώρας εξασφάλισε για την χώρα ένα μονοπάτι προοδευτικής διεξόδου. Ιδιαίτερα για την Πατρίδα μας που πέρασε από διάφορα στάδια πολιτικής αβεβαιότητας, η συγκεκριμένη δημοκρατική απόφαση ουσιαστικά δημιούργησε συνθήκες για να προχωρήσουμε μπροστά. Με πρώτο και σημαντικότερο βήμα, ας μην το λησμονούμε αυτό, να ξεφύγουμε από τις μαύρες μέρες της οικονομικής και κοινωνικής κρίσης. Επομένως, όσο και εάν η αντιπολίτευση προσπαθεί να υποβιβάσει την έννοια της πολιτικής σταθερότητας σε ένα δήθεν βολικό κυβερνητικό επιχείρημα, είναι, εκτιμώ, πλέον κτήμα της ελληνικής κοινωνίας ότι η συγκεκριμένη έννοια έχει σημαντικό οικονομικό και κοινωνικό περιεχόμενο για τις ζωές των πολιτών . Αποτελεί το εύφορο έδαφος πάνω στο οποίο μπορούν να αποδώσουν καρπούς, δημιουργικές πολιτικές ανάταξης μιας χώρας με τεράστιες αναπτυξιακές δυνατότητες. Η μείωση της ανεργίας, η μείωση της φορολογίας, η μείωση του χρέους, η μείωση της φοροδιαφυγής, η αύξηση των επενδύσεων, η αύξηση των μισθών , η ενίσχυση της αποτρεπτικής δύναμης της χώρας αποτελούν εν πολλοίς και προϊόν της πολιτικής σταθερότητας. Αποτελεί επομένως, χρέος κάθε πολιτικού να αναδεικνύει την μεγάλη εικόνα μέσα στην οποία ενυπάρχει και δρα η χώρα μας, αλλά και τις παραμέτρους που μας έχουν καταστήσει μια θετική εξαίρεση σε μια περίοδο στασιμότητας. Όχι φυσικά για να αποφύγουμε την βάσανο της κρίσης και της κριτικής για τα θέματα της κυβερνητικής αρμοδιότητας, αλλά για να αναδείξουμε την σημασία εννοιών που ίσως να μην έχουν άμεση συσχέτιση με την καθημερινή πραγματικότητα που βιώνει ο πολίτης, αλλά σίγουρα την επηρεάζουν εμμέσως και μάλιστα με τρόπο καταλυτικό. Η πορεία για την δημιουργία μιας ευημερούσας χώρας μέσα σε ένα ταραγμένο διεθνές περιβάλλον δεν είναι ανέφελη. Θαύματα δεν υπάρχουν που θα μας καταστήσουν χώρα – παράδεισο εν μια νυκτί. Η αλλαγή θα έρθει μέσα από τις συγκρούσεις με το παρελθόν της αδράνειας. Έχουμε καταφέρει αρκετά αλλά αυτά που απομένουν να επιτύχουμε ως Έθνος είναι περισσότερα. Οι προκλήσεις είναι μπροστά μας και οφείλουμε να τις αντιμετωπίσουμε αποτελεσματικά. Αλλά θα πρέπει πάντα να θυμόμαστε ότι το ζητούμενο της διατήρησης της πολιτικής σταθερότητας πρέπει να ξανακερδηθεί μαζί με την ελληνική κοινωνία για την ελληνική κοινωνία. Ένα μέγιστο ζητούμενο που είναι κυρίαρχα εθνικό και όχι κομματικό.